16 November.

Een weinig ernerverde dag, een reisdag, maar ook een dag waar ik snot verkouden ben geworden, ik zat e een paar dagen maar nu is het echt raak.

Wij ontbijten vandaag water later als anders omdat wij te horen hebben gekregen dat wij een half uur later dan afgesproken worden opgehaald voor de transfer naar de luchthaven van Da Nang.

Nog even wat relaxen bij het zwembad maar dan is het 12 uur tijd om uit te checken.

Nog even wachten voor dat de chauffeur komt, wij krijgen nog een drankje aangeboden van de manager en dan staat de chauffeur voor ons klaar.

Het is een relatief korte afstand, 25 km, maar ook nu weer bijna een uur nodig om ons af te zetten bij de luchthaven.

Het blijkt dat onze vlucht ook een vertraging heeft van 50 minuten en als wij eenmaal gesetteld zijn bij de gate komt er een gate wijziging, terug naar een andere etage.

Om even 3 uur is het toestel een B350-200, vertrokken op weg naar Hoi Chi Minh City, ook wel Saigon genoemd, velen kunnen nog steeds niet wennen aan de vernieuwde naam.

Bij aankomst duurt het een lange tijd voor wij onze koffers hebben maar als die op de trolley staan kunnen wij op weg naar de uitgang, wel wil men nog wel even controleren of dit echt onze koffers zijn, wij zijn geslaagd.

Wij zien de gids, met onze namen, breedlachend staan, haar naam is Kuiy, in de hoop dat ik dit goed heb onthouden.

Deze stad heeft meer dan 9 miljoen mensen en het verkeer is mogelijk nog chaotischer dan wij al in Hanoi hebben meegemaakt, daar wisten wij inmiddels hoe wij moeten oversteken maar hier.... ik hoop dat ik mij er niet aan moet wagen.

Het May hotel ligt in de binnenstad met allemaal grote hotels er om heen, het heeft 12 etages en daarboven ligt het overdekte zwembad, iets voor morgen misschien.

Wij slapen op de 9e etage en niet al te ruime kamer, wij zijn inmiddels verwend, maar 1 voordeel hoog boven het drukke verkeer.

Wij krijgen een adres waar wij zouden kunnen gaan eten, en dat hebben wij dan ook gedaan, erg lekker Frans Vietnamees maar met een prijs van de grote stad, zoveel hadden wij nog niet uitgegeven voor een diner.

Terug op de kamer neem ik wat paracetanol om morgen, hopenlijk, wat in betere conditie te zijn, want anders.....