17 November.

Na enige Paracetenol lijkt het of het elendig gevoel van griep wat is afgenomen, dus gaan wij, ik, vandaag gewoon de excursie doen.

Om half 8 worden wij opgehaald, het vroege tijdstip wordt bepaald door het drukke verkeer om de stad uit te komen.

Ons eerste bezoek is aan de Cu Chi tunnels, bij de stad Tay Ninh, de naam vertegenwoordigd "het bloeiende dal", 35 km noordwestelijk van Saigon.

Een gigantisch tunnelcomplex van 250 km die dienst heeft gedaan voor de Viet Cong strijders tijdens de aanvallen van het Amerikaanse leger.

Na 1,5 uur rijden met een voortreffelijke chauffeur waar je een groot respect voor krijg in dit verkeer, komen wij aan bij dit complex.

Onze gids doet uitstekend haar best ons perfect te informeren al moeten daar soms anderen voor wijken, zij is erg dominant, maar het helpt wel want zelden moet zij wachten tot een collega gids zijn werk heeft gedaan.

Ook Netty gaat nog een wandeling, of liever een kruiptocht onder de grond maken, maar zij is blij als zij de uitgang weer heeft bereikt, wel een heel bijzondere ervaring.

Wij krijgen veel mee hoe het leven hier was op 3 verschillende niveaus onder de grond, 3, 6 en 9 meter met aansluiting op de Saigon rivier.

Ook de beveiliging van het ondergrondse dorp was venuftig en vindingrijk ook werd er veel oude munitie hergebruikt om tegen de Amerikanen te gebruiken.

Dat dit een smerige oorlog was werd erg duidelijk.

Dan een rit van 2 uur naar het mooie tempelcomplex van Cao Dai, een grote tempel en misschien wel een van de meest bizarre gebedshuizen ter wereld.

Een combinatie van een Europeese kerk, een Chineese tempel, een Vietnameese Pagode en een Moskee.

Een erg mooi gebouw, omdat ik niet met schoenen aan naar binnen mag gaat Netty met de gids samen naar binnen en samen maken zij de foto's, de brutale Kuiy daagt iedereen en alles uit om de mooiste opnames te maken.

Er is juist een ceremonie gaande dus krijgen zij van alles mee.

Ik blijf achter in een schaduwplekje want de temperatuur is opgelopen tot 34°.

Dan terug naar Saigon de rit zal 3 uur gaan duren en wij krijgen nog veel mee van de omgeving zoals de rubberplantages, de rijstoogst is net begonnen en veel fruitplantages.

Als wij het centrum van de stad naderen informeer ik naar de mogelijkheid even langs de Notre Dame te rijden omdat een wandeling net te ver voor mij is, geen probleem, alleen parkeren mag daar niet dus neemt de gids de camera mee en de chauffeur maakt een rondje, erg attent.

Even na half 4 zijn wij weer terug in het Hotel en gaan wij op de 13e etage naar het zwembad.

Een goed moment om even te relaxen na een enerverende autorit en dag.

Na opgefrist te zijn besluiten wij niet meer buiten naar een restaurant te gaan zoeken en dus in het hotel te eten, wij zijn de enige in het restaurant maar de kwaliteit heeft er niet onder geleden.

Dan, de een neemt haar boek en ik schrijf dit verslag, tot het moment komt om de oogjes rust te gaan geven en dan gaat de rest vanzelf mee, tot morgen op weg naar de Mekong Delta.